ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Το Grand Canyon της Ορθοδοξίας

Κυρά μου Αριζονίτισσα...


Του ευλογημένου αδερφού μας
 
Η εικόνα της Παναγίας Αριζονίτισσας (μονή Μ. Αντωνίου, Αριζόνα)
 
Κυρά Αριζονίτισσα και του Χριστού Μητέρα, 
Συ μας φροντίζεις πάντοτε, τη νύχτα και τη μέρα! 
Ένα από τα θαύματα, είναι στην Αριζόνα, 
την έρημο μετέτρεψες, σε Όαση αιώνια! 
Αυτός ο τόπος ο ξηρός, που μόνο κάκτους έχει, 
έγινε τόπος Ιερός, που όλος ο κόσμος τρέχει! 
Και έγινε η έρημος, ένα «Νοσοκομείο», 
που θεραπεύει τις ψυχές και οδηγεί στο Θείο! 
 
Ο Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Τούτο το καλοκαίρι [2009] είχα την ευκαιρία και τη χαρά, λόγω του ότι ο γιος μου Ιωάννης πήρε τον τίτλο του Διδάκτορα Πολιτικού Μηχανικού από το Πανεπιστήμιο του Άκρον του Οχάιο των Η.Π.Α., να επισκεφθώ μαζί με τη σύζυγό μου τις Η.Π.Α. και τον ΚΑΝΑΔΑ από 18/6/09 μέχρι τις 18/8/09. Παράλληλα όμως, όπως πολύ επιθυμούσα, επισκέφθηκα ως προσκυνητής μερικά Ελληνικά Ορθόδοξα μοναστήρια, τα οποία ίδρυσε ο ιερομόναχος Γέροντας π. ΕΦΡΑΙΜ, 83 ετών σήμερα, πρώην Ηγούμενος της Ι.Μ. Φιλοθέου του Αγίου Όρους. 
Πρώτα επισκέφθηκα το μοναστήρι του Αγ. Αντωνίου το οποίο και ίδρυσε πρώτο στην Αριζόνα περιοχή Φλόρανς, ανάμεσα στην πόλη Φοίνιξ και Τούσον, στην έρημο μέσα, όπου και διαμένει ο πολύ σεβαστός και αγαπητός σε όλο τον κόσμο Γέροντας Εφραίμ. Σαν προσκυνητής επισκέπτης, έμεινα κατάπληκτος θαυμάζοντας και καμαρώνοντας τα Θεάρεστα έργα του, αλλά προπαντός την βαθειά πνευματική τους ζωή και τα αναρίθμητα θαύματα που συνεχώς επιτελούνται. Το χαμογελαστό πάντα πρόσωπό του, η παιδική του αγνότητα, τα λαμπερά του μάτια, λάμπουν και ακτινοβολούν αγάπη, άπειρη καλοσύνη και αγιότητα! Η καλή του φήμη έχει διαδοθεί και απλωθεί σε όλη την Αμερική και στον Καναδά και όλος ο κόσμος τρέχει σ’αυτόν για να εξομολογηθεί, να τον συμβουλευτεί και να του καταθέσει τα προβλήματά του, για να του δώσει λύσεις! Είναι ένας άλλος Παΐσιος και Πορφύριος
Το μοναστήρι αυτό του Αγ. Αντωνίου και Αγ. Νεκταρίου ευρίσκεται μέσα στην έρημο της Αριζόνας, με θερμοκρασίες που φθάνουν τους 40-45 βαθμούς κελσίου το καλοκαίρι, όπου επιβιώνουν μόνο κάκτοι διαφόρων ειδών, οι οποίοι είναι διατηρητέοι και προστατεύονται από την πολιτεία σαν εθνικό δένδρο. Μερικοί μάλιστα είναι εχθρικοί, προς τον άνθρωπο, διότι μόλις τους πλησιάσει κάποιος του πετούν τα βέλη τους, τις βελόνες τους, και καρφώνουν στο σώμα του. Μέσα λοιπόν σ’αυτή την έρημο ορθώνεται αυτό το αξιοθαύμαστο μοναστήρι του Αγ. Αντωνίου, μια Όαση πραγματική που σκιάζει, δροσίζει, ξεδιψάζει, αναπαύει, στολίζει και ευωδιάζει, όλη τη γύρω περιοχή, με τα 2000 είδη λουλουδιών και πανύψηλων δένδρων, αλλά προπαντός είναι μια ΟΑΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ με το Γέροντα Εφραίμ να παρηγορεί, να ειρηνεύει, να γαληνεύει, να αναπαύει και να θεραπεύει τις αρρώστιες στις απογοητευμένες, ταραγμένες και πονεμένες καρδιές των συνανθρώπων μας! 
 
 
Καθημερινά υπάρχει μια ουρά από κόσμο που περιμένει εναγωνίως να τον δει, να του μιλήσει και να πάρει την ευχή του και την ευλογία του! Η έρημος έχει μετατραπεί πράγματι σε ένα «Νοσοκομείο» που θεραπεύει τις πληγωμένες καρδιές των συνανθρώπων μας και τις οδηγεί στο Θείο και στη σωτηρία! 
Το 1995 ξεκίνησε ο Γέροντας Εφραίμ θαυματουργικά την ίδρυση και κατασκευή αυτού του μοναστηριού του Αγ. Αντωνίου σε πολύ αντίξοες και εχθρικές συνθήκες του περιβάλλοντος, χωρίς νερό, χωρίς δρόμο και ηλεκτρισμό και προπαντός με την παρουσία άγριων ζώων αρπακτικών και δηλητηριωδών φιδιών! Πολλοί απορούσαν και του έλεγαν "μα, Γέροντα, τι πας να κάνεις εδώ μέσα;"… Ο τόπος ίδρυσης του μοναστηριού στη μέση της άγριας και αφιλόξενης ερήμου όμως, του υποδείχθηκε άνωθεν κατά θαυματουργικό τρόπο από τον Άγ. Αντώνιο! Πράγματι, πολλοί άνθρωποι της περιοχής άκουγαν να κτυπούν καμπάνες κάθε απόγευμα εκεί, πράγμα που διαπίστωσε και ο ίδιος ο Γέροντας, ενώ ορθολογικά δεν δικαιολογείτο κάτι τέτοιο σε εκείνη την περιοχή! Επίσης κατά θαυματουργικό τρόπο ο Αγ. Αντώνιος, ο καθηγητής της ερήμου, του υπέδειξε το μέρος που υπήρχε το πολύτιμο νερό στην έρημο και από βάθος 980 μέτρων αντλεί τώρα 300 λίτρα πόσιμο νερό το δευτερόλεπτο! Με αυτή τη μεγάλη ποσότητα και ποιότητα του νερού, φύτεψε 3000 ελαιόδενδρα, αμπέλια κρεβατίνες, πορτοκαλιές, λεμονιές, γκρέιπ φρούτ, οπωροφόρα δένδρα, συκιές , φοίνικες και θερμοκήπια με όλα τα λαχανικά, ντομάτες, αγγούρια, μελιτζάνες, κολοκύθια, φράουλες κ.λ.π., πεύκα, κυπαρίσσια και πάρα πολλά είδη ποικιλόχρωμων λουλουδιών που όλα μαζί ευωδιάζουν την περιοχή και τα οποία φυσικά ποτίζονται αυτομάτως 2 φορές την ημέρα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, λόγω της πολλής ζέστης. 
 
Τα μοναστήρια που ίδρυσε ο Γέροντας Εφραίμ στην Αμερική
 
Το μοναστήρι είναι ανδρικό και λειτουργεί με 45 μοναχούς, με ηγούμενο τον π. Παΐσιο προερχόμενο από το Άγ. Όρος, οι οποίοι δουλεύουν σκληρά και αδιάκοπα, αφενός να περιποιούνται τους κήπους και τα χιλιάδες δένδρα, αφετέρου να φιλοξενούν τους πολυάριθμους προσκυνητές! Οι μοναχοί είναι από όλες τις φυλές και τα χρώματα, οι οποίοι ασπάσθηκαν την Ορθοδοξία μας, βαπτίσθηκαν Χριστιανοί και τώρα διακονούν και υπηρετούν με ζήλο την εκκλησία μας. Έξω από το μοναστήρι στην έρημο υπάρχουν άγρια ζώα , κογιόκ, πούμα, λιοντάρια, φίδια κροταλίες, κόμπρες, σκίουροι, λαγοί και πέρδικες. Κατά την έναρξη των εργασιών οι κροταλίες και τα άλλα φίδια και ζώα, εμπόδιζαν πολύ επικίνδυνα τους εργάτες, για να καθαρίσουν την περιοχή και να χτίσουν τις εκκλησίες και να φυτέψουν όλα αυτά τα φυτά και λουλούδια, αλλά ο π. Εφραίμ κατά θαυματουργικό τρόπο τα απομάκρυνε από την περιοχή του μοναστηριού και έτσι συνέχισαν το θαυμάσιο έργο τους! Το μοναστήρι έχει τώρα έκταση 2000 στρεμμάτων και το επισκέπτονται καθημερινά πολλοί προσκυνητές που φιλοξενούνται σε ξεχωριστά οικοδομικά συγκροτήματα για τους άνδρες και για τις γυναίκες, σε πολύ ωραία, άνετα και καθαρά δωμάτια. Οι μοναχοί ακολουθούν και εφαρμόζουν επακριβώς τις Βυζαντινές παρακαταθήκες, τις παραδόσεις ,τις ιερές ακολουθίες, τις ολονυχτίες, τις προσευχές και τη ζωή με το ωράριο του Αγ. Όρους και φυσικά στην Ελληνική γλώσσα. 
 
 
Το μοναστήρι του Αγ. Αντωνίου είναι κοινόβιο με 5 εκκλησίες, του Αγ. Αντωνίου και Αγ. Νεκταρίου, του Αγ.Νικολάου, η οποία είναι πετρόκτιστη πανέμορφη και στολίζει την περιοχή, του Αγ. Σεραφείμ, του Αγ. Δημητρίου, ρωσικού τύπου, και του Αγ. Γεωργίου, τις οποίες θαυμάζει ο προσκυνητής σαν καλλιτεχνήματα. Κοντά στο μοναστήρι πάνω σε ένα λοφίσκο επίσης είναι κτισμένο το πανέμορφο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, όμοιο με τα εκκλησάκια της Σαντορίνης, με χρώματα του μπλε και του άσπρου, που δεσπόζει από ψηλά στην έρημο, με ωραία θέα! Στο Γέροντα Εφραίμ προστρέχουν πολλοί πονεμένοι και άρρωστοι άνθρωποι, οι οποίοι με τη βοήθεια του Γέροντα, με την πίστη τους και με τη χάρη του Θεού θεραπεύονται! Αμέσως οι άνθρωποι παρηγορούνται, γαληνεύουν, ειρηνεύουν ενθαρρύνονται και ελπίζουν στο έλεος του Θεού και η χαρά τους δεν περιγράφεται! Συνεχώς γίνονται πραγματικά σύγχρονα θαύματα! Υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες που άρρωστοι άνθρωποι έγιναν τελείως καλά και ευγνωμονούν το Γέροντα και τον έχουν πνευματικό τους πατέρα που τους συμβουλεύει και τους καθοδηγεί στον ουρανόδρομο της σωτηρίας και της Θέωσης! 
 
 
Συνολικά ο π. Εφραίμ έχει ιδρύσει και λειτουργεί 19 μοναστήρια, τα οποία εποπτεύει, επιβλέπει και καθοδηγεί, εκ των οποίων τα 17 είναι στις Η.Π.Α. και τα 2 είναι στον Καναδά, σε διάφορες πόλεις και πολιτείες, με σκοπό να τα κάνει 20, όπως στο Άγιο Όρος. Επίσης έχει κατασκευάσει ένα μεγάλο γηροκομείο το οποίο πολύ σύντομα θα περιθάλπει πολλούς ανήμπορους και φτωχούς γέροντες. Τα μοναστήρια είναι τα εξής: δύο στη Φλόριδα, δύο στο Τέξας, δύο στο Σικάγο, δύο στη νότια Καρολίνα, ένα στη Νέα Υόρκη, ένα στην Ουάσιγκτον, ένα στην Πενσυλβανία, ένα στην Καλιφόρνια, ένα στο Ιλινόις, ένα στο Μίτσιγκαν, ένα στο Μόντρεαλ, και ένα στο Τορόντο, αφιερωμένα στο Χριστό, στην Παναγία και σε διαφόρους Αγίους. 
 
 
Η Ορθοδοξία μας ανθεί, προοδεύει, εξαπλώνεται και θριαμβεύει στη Βόρεια Αμερική, οι δε Ελληνοαμερικάνοι διατηρούν και ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια την πίστη μας, τα ήθη, τα έθιμά μας και τις παραδόσεις μας, πολύ καλύτερα από εμάς εδώ στην Ελλάδα. Παρακολουθούν δε τα δρώμενα στην πατρίδα και χαίρονται για τα καλά, αλλά πικραίνονται πολύ για τα άσχημα και τα δυσάρεστα. Βοηθούν δε πάρα πολύ το Γέροντα Εφραίμ για τα Θεάρεστα έργα του τα οποία υλοποιεί τόσο για τα υλικά, αλλά προπαντός τον ευχαριστούν και τον ευγνωμονούν για τα πνευματικά του κατορθώματα τα οποία βιώνουν προσωπικά κάθε μέρα! 
Στις πόλεις, πολύ συχνά στις θρησκευτικές και εθνικές γιορτές μας, διοργανώνουν πολυήμερα πανηγύρια, φεστιβάλ, στον περίβολο των εκκλησιών, με Ελληνικά φαγητά, σουβλάκια, γύρο, αρνιά στη σούβλα, με ομιλίες, διάφορες εκδηλώσεις με Ελληνικούς χορούς και τραγούδια, γλέντια τρικούβερτα που συμμετέχουν πολλοί Αμερικανοί, οι οποίοι ξετρελαίνονται στα δικά μας φαγητά, στις παραδόσεις μας και στους χορούς μας! Μια φορά επίσης το μήνα η ΑΧΕΠΑ, οργανώνει Ελληνική βραδιά με ομιλίες, δικά μας φαγητά και εκδηλώσεις, όπου συναντιόνται οι Ελληνοαμερικάνοι και ανταλλάσσουν σκέψεις, διάφορα νέα από την Πατρίδα που τόσο πολύ νοσταλγούν …και περνάνε όλοι θαυμάσια! Οι κήποι των μοναστηριών, τα πολύ ωραία και μυρωδάτα λουλούδια, τα σιντριβάνια, οι σταυροί, οι φιάλες, τα κιόσκια, οι πολύχρωμες εκκλησίες με τα έντονα χρώματα όπως στο Αγ. Όρος, τα πανύψηλα δένδρα και οι φοίνικες, τα πεύκα, τα καλλίφωνα πουλιά με το κελάηδημα τους, σου δίδουν την εντύπωση και την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα επίγειο παράδεισο! … σε μια άλλη διάσταση! Το μαγικό είναι ότι μέσα στο μοναστήρι νοιώθεις πολλά και ωραία συναισθήματα, μεγάλο θαυμασμό, χαρά, γαλήνη, ειρήνη, αισιοδοξία , ελπίδα, ανακούφιση και κατάνυξη, μια μαγεία, ενώ τριγύρω και έξω αντιθέτως, υπάρχει η αφιλόξενη ξερή, άγρια και επικίνδυνη έρημος… Αυτό κι αν είναι ένα μεγάλο σύγχρονο θαύμα! Αξίζει κανείς να το επισκεφθεί να ζήσει και να βιώσει και να απολαύσει από κοντά όλα αυτά, αλλά προπαντός να μιλήσει με το σεβαστό «Θείο» Γέροντα!…
 
Εικόνα του αγ. Αντωνίου, έργο Αμερικανού βαρυποινίτη που έγινε ορθόδοξος μοναχός μέσα στη φυλακή (λεπτομέρειες εδώ)
 
Επισκέφθηκα επίσης το γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, κοντά στο Σικάγο, με Ηγουμένη τη Γερόντισσα Μελάνη, Ελληνίδα φιλόλογο καθηγήτρια, με μια συνοδεία 23 μοναχών. Εδώ αντιθέτως το μοναστήρι ευρίσκεται μέσα στο δάσος, μέσα στο πράσινο, με λίμνες, με γκαζόν, με παρτέρια λουλουδιών τα οποία ευωδιάζουν και στολίζουν το μοναστήρι. Έχει μια νεόκτιστη ωραιότατη πετρόκτιστη εκκλησία, ένα στολίδι, ένα καλλιτέχνημα αρχιτεκτονικό, βυζαντινού ρυθμού, με 10 τρούλους, πολύ αξιοθαύμαστη και ιδιαιτέρου κάλλους. 
 
 
Η Γερόντισσα Μελάνη πρωτοστάτησε στην ίδρυση και κατασκευή όλου του μοναστηριού και του περικαλλούς ναού. Το μοναστήρι φιλοξενεί πολλούς προσκυνητές άνδρες και γυναίκες με πολλή αγάπη, με ευγένεια, με γλυκύτητα, πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, πρόθυμες να βοηθήσουν τον κάθε προσκυνητή. Η ψαλμωδία της Γερόντισσας σε σαγηνεύει και σε μαγεύει, είναι ένα αηδόνι, που σε ανεβάζει στα Ουράνια και χαίρεσαι να την ακούς, καμαρώνεις και απολαμβάνεις την ψαλμωδία της, λες και βρίσκεσαι στην Ουράνια Βασιλεία μαζί με τους Αγγέλους! Η Γερόντισσα Μελάνη βοηθά πνευματικά όλους τους προσκυνητές και με προσευχή ο άνθρωπος, γαληνεύει, ελπίζει, παρηγορείται και απαλύνει τον πόνο του και παίρνει θάρρος και δύναμη. Είναι πραγματικά μια αγνή χρυσή ψυχούλα, που προσπαθεί να βοηθήσει τον συνάνθρωπο της, σαν τον καλό Σαμαρείτη. 
 
 
Σε κατακτά με την γλυκύτητα των λόγων της, με το γλυκό της χαμόγελο, με την άπειρη αγάπη της, με την ταπείνωση της και με τις φωτισμένες συμβουλές της! Η Ηγουμένη Μελάνη είναι μια δυναμική Ιεραπόστολος, που κοσμεί, τιμά, ενισχύει, επαυξάνει, εξαπλώνει και διαδίδει με ταχύ ρυθμό την Ορθοδοξία μας!
Επισκέφθηκα επίσης κοντά στο Σικάγο το μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Χριστού, κι αυτό κρυμμένο μέσα στο δάσος, μέσα σε μια σπηλιά, πνιγμένο στα πανύψηλα δένδρα και στα μυροβόλα λουλούδια, με Ηγούμενο τον πατέρα Ακάκιο, ο οποίος σε υποδέχεται με τόση καλοσύνη και αγάπη, πάντα χαμογελαστός, πολύ φιλόξενος, ταπεινός και υπηρέτης του πλησίον του. Εφαρμόζει και κάνει πράξη τα λόγια του Ευαγγελίου κατά γράμμα, συμβουλεύει και δίδει ελπίδα και παρηγοριά στον καθένα. 
 
Αργότερα επισκέφθηκα στον Καναδά κοντά στο Μόντρεαλ το μοναστήρι της Παναγίας της Παρηγορήτρας, με Ηγουμένη τη Γερόντισσα Θέκλα. Άλλο ένα θαύμα και εδώ τόσο υλικό όσο και πνευματικό! Το μοναστήρι ευρίσκεται κι αυτό μέσα στο δάσος σε ένα ειδυλλιακό μέρος καταπράσινο, να το χωρίζει ένα ποτάμι στη μέση, όπου ρίχνουν το Σταυρό στα Θεοφάνεια σε ένα κάτασπρο τοπίο από τα χιόνια! Όλα τα μοναστήρια έχουν κάτι το ιδιαίτερο και το χαρακτηριστικό, αλλά όλα είναι συντονισμένα σε ένα σκοπό στην υψηλή πνευματική ζωή , χαρίζοντας στον κόσμο που τα επισκέπτεται, αγάπη, γαλήνη, παρηγοριά, ανακούφιση και θεραπεία σωματική και ψυχική! Είναι οι καλοί Σαμαρείτες που περιθάλπουν τους πληγωμένους συνανθρώπους μας και τους θεραπεύουν και απαλύνουν τον πόνο τους, που τόση ανάγκη έχουμε όλοι στη σημερινή σκοτεινή και ταραγμένη εποχή μας που μας έχει αλλοτριώσει και μας έχει απομακρύνει από τις αιώνιες αλήθειες του Ευαγγελίου μας και των Άγιων πατέρων μας! 
 
 
Είναι τιμή και δόξα στην Ορθοδοξία μας και πρέπει να είμαστε «υπερήφανοι» με την καλή έννοια, που έχουμε σήμερα τέτοιους πνευματικούς πατέρες, όπως το Γέροντα Εφραίμ την Ηγουμένη Μελάνη, οι οποίοι είναι μπροστάρηδες στους αγώνες και κρατούν ζωντανή την πίστη μας με τα θαύματα τους συνεχίζοντας το Θεάρεστο έργο των μακαριστών Παϊσίου και Πορφυρίου και τόσων άλλων Θεοφόρων Πατέρων! Αυτοί οι ευλογημένοι μοναχοί είναι «σκεύη εκλογής» του Υψίστου, για να εξυψώνουν τον άνθρωπο με τις συμβουλές τους, για μετάνοια, για τον καθαρισμό των αμαρτιών μας, για τη Θεία φώτιση και τελικά στη Θέωση που είναι και ο σκοπός της ζωής μας. Αξίζουν όλοι τους θερμότατα συγχαρητήρια και ευχαριστίες από τα βάθη της καρδιάς μας, διότι υπηρετούν τον πλησίον τους, όπως ο Ιησούς Χριστός και τους ευχόμαστε και προσευχόμαστε ο Ελεήμων και Πανάγαθος Θεός να τους χαρίζει υγεία και μακροημέρευση, για να συνεχίζουν το Θεάρεστο Ιεροαποστολικό έργο τους, για το καλό όλων των ανθρώπων. 
Σαν κρητικός εξέφρασα την αγάπη μου, το θαυμασμό μου, την ευγνωμοσύνη μου, τις ευχαριστίες μου, τα συναισθήματα μου, και τις ευχές μου, με μαντινάδες, τις οποίες και τους αφιέρωσα τόσο στο σεβαστό μας Γέροντα Εφραίμ, όσο και στην γλυκύτατη γερόντισσα Μελάνη τις οποίες σας παραθέτω παρακάτω. Το έργο τους είναι ιερό και παράδειγμα προς μίμηση από όλους μας, διότι διαδίδουν την γνήσια Ορθοδοξία μας και βοηθούν τον συνάνθρωπο μας τα μέγιστα! Τους αξίζει ένα μεγάλο ΕΥΓΕ!!...
 
***
Από αυτό προέρχεται τούτη η αξιόλογη μαρτυρία:
Ὁ π. Ἀντώνιος Μοσχονᾶς, συνταξιοῦχος ἐφημέριος στὸ Tucson, ἀπὸ τοὺς βασικοὺς συνεργάτες καὶ συμπαραστάτες τοῦ Γέροντα Ἐφραὶμ στὴν περιοχή, ἀναφέρει ὅτι: «ἐμεῖς οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ἀρχιερεῖς στὴν Ἀμερικὴ γιὰ 70 χρόνια περίπου προσπαθούσαμε νὰ φέρουμε τὸν κόσμο στὶς ἐκκλησίες κάνοντας φεστιβάλ. Δηλαδὴ διοργανώναμε γιορτὲς καὶ πανηγύρια καὶ προσφέραμε ποτά, φαγητά, χαρά, διασκέδαση καὶ ἄλλα παρόμοια. Εἴχαμε ξεχάσει τὴν προσευχὴ τὸ κομποσχοίνι, τὴν ἐξομολόγηση τὴ νηστεία, τὴν ἄσκηση, τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὸ σπουδαιότερο, δὲν ἀφήναμε νὰ δημιουργηθοῦν μοναστικὰ κέντρα. Τὰ θεωρούσαμε ὅτι δὲν χρειάζονται καὶ ὅτι δὲν ἔχουν νὰ προσφέρουν τίποτα στὴν Ἐκκλησία μας.
Καὶ ἦρθε ἕνα μικροσκοπικὸ ἀνθρωπάκι χωρὶς κοσμικὲς σπουδές, χωρὶς πτυχία θεολογίας, χωρὶς νὰ ἔχει ρηξικέλευθες καὶ καινοτόμους ἰδέες, ὅπως πιστεύαμε ὅτι ἔχουμε ἐμεῖς, καὶ μᾶς θύμισε τὴν παράδοσή μας. Δὲν πούλησε σουβλάκια, γύρο, μουσακᾶ, μπακλαβάδες καὶ τὰ ἄλλα φαγητὰ τῆς ἑλληνικῆς κουζίνας, ἀλλὰ πούλησε, ἢ μᾶλλον προσέφερε δωρεάν, τὸν ξεχασμένο Χριστὸ τῆς Ὀρθοδοξίας. Δὲν κάλεσε σὲ χοροὺς καὶ διασκεδάσεις, ἀλλὰ σὲ ἀγρυπνίες καὶ νηστεῖες.
Καὶ ὁ κόσμος, φωτισμένος ἀπὸ τὸ Θεό, τὸν πλαισίωσε καὶ τὸν περιτριγύρισε καὶ τὸν ἐνίσχυσε. Ἡ κοσμοσυρροὴ ποὺ παρατηρεῖται εἶναι ἄνευ προηγουμένου. Ἡ Ἀμερικὴ ποὺ προσπαθοῦσε νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὴν καταναλωτικὴ κοινωνία, τὴν ἀφθονία καὶ τὸν κόρο τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, μὲ κινήματα ὅπως τῶν hippies καὶ τὴ στροφὴ πρὸς τὶς ἀνατολικὲς θρησκεῖες, ἄρχισε νὰ ἀνακαλύπτει τὸν γνήσιο καὶ ἀρχέγονο χριστιανισμὸ τῆς Ὀρθοδοξίας μας.
Ὁ π. Ἐφραὶμ ἦρθε καὶ ἔκανε μία μεγάλη σκάλα ἀπὸ τὴ γῆ στὸν οὐρανό. Μᾶς ἔδωσε τὴν δυνατότητα ἐδῶ στὴν Ἀμερικὴ ν᾿ ἀνεβαίνουμε πάνω στὸν οὐρανὸ μὲ τὰ μέσα τῆς ὀρθοδόξου παραδόσεως. Τὸ μοναστήρι, τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου ἐδῶ στὴν Ἀριζόνα, κτίσθηκε μὲ σημεῖα ποὺ ἔδειξε ὁ Θεός. Ὅταν ἦρθε ὁ Γέροντας στὴν περιοχή μας καὶ ἔψαχνε γιὰ μέρος ποὺ θὰ ἔκτιζε τὴ νέα μονή, ἐνῶ προσπαθοῦσε νὰ πάει ἀλλοῦ, ἔχασε τὸ δρόμο του καὶ ἦρθε ἐδῶ. Ἔμεινε κατενθουσιασμένος. Ἀμέσως πήγαμε σὲ κτηματομεσίτη τῆς περιοχῆς γιὰ νὰ δοῦμε τί μπορούσαμε νὰ ἀγοράσουμε. Ὅταν φθάσαμε στὸ μέρος ποὺ κτίσθηκε τὸ μοναστήρι ἀργότερα, ἐνῶ μιλούσαμε μὲ τὸν κτηματομεσίτη, ἀκούσαμε νὰ χτυπᾶνε καμπάνες ὅπως χτυπᾶνε οἱ καμπάνες τῆς Φιλοθέου. Ὁ Γέροντας εἶπε τότε: «ἐδῶ θὰ τὸ κτίσουμε». Τὸ εἶπα στὸν ἀείμνηστο Ἀντώνιο, ἐπίσκοπο τοῦ Σὰν Φρανσίσκο, στὸν ὁποῖο ὑπαγόμαστε καὶ κεῖνος εἶπε μέσα του «Κεφαλλονίτικη φάρσα», διότι εἶμαι ἀπὸ τὴν Κεφαλλονιά.
Μετὰ δύο χρόνια ὅμως, ἐνῶ πηγαίναμε στὸ μοναστήρι καὶ σταματήσαμε λίγο πρὶν φθάσουμε νὰ φορέσουμε τὰ ράσα μας, γιατὶ φορούσαμε λαϊκὰ ροῦχα ὅπως συνηθίζουμε ἐδῶ στὴν Ἀμερική, ἄκουσε τὶς καμπάνες καὶ ὁ δεσπότης. Εἶχε δώσει ἐντολὴ στὸν ἡγούμενο νὰ μὴν κάνουν ἐπίσημη ὑποδοχή, γι᾿ αὐτὸ ὅταν φθάσαμε τὸν μάλωσε. Ἐκεῖνος ὅμως ἀπάντησε ὅτι δὲν χτύπησαν τὶς καμπάνες καὶ ὅτι οἱ πατέρες εἶναι στὰ κελλιά. Τότε ὁ δεσπότης κατάλαβε τί συνέβη καὶ μοῦ ἐξομολογήθηκε τί εἶχε σκεφθεῖ ὅταν τοῦ ἀνακοίνωσα τί εἶχε συμβεῖ σέ μας. Ὁ ἐπίσκοπος Ἀντώνιος ὅταν γνώρισε τὸν π. Ἐφραὶμ καὶ τὸ ἔργο του, μοῦ εἶπε: «ὁ Ἐφραὶμ θὰ γεμίσει τὴν Ἀμερικὴ μὲ μοναστήρια. Πόσο τυχεροὶ εἴμαστε, ποὺ ἔχουμε γνωρίσει καὶ περπατᾶμε καὶ μιλᾶμε καὶ εὐλογούμεθα ἀπὸ ἕνα ζωντανὸ ἅγιο».
Ἂς εὐχηθοῦμε τὸ «Γκρὰντ Κάνυον» τῆς Ὀρθοδοξίας μας, τὰ Ὀρθόδοξα μοναστήρια τῆς Ἀμερικῆς, νὰ πολλαπλασιασθοῦν ἀριθμητικὰ καὶ νὰ προοδεύουν συνεχῶς ποιοτικά. Δὲν ξέρουμε ποιὲς εἶναι οἱ βουλὲς τοῦ Κυρίου μας. [...]

Επίσης:
Στη στήλη μας "Ενδιαφέροντα & χρήσιμα" μπορείς να δεις ενδιαφέροντες ορθόδοξους ιστότοπους της Αμερικής.

1 σχόλιο:

Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου είπε...

Νεκρούλη μου

να πώ ότι η γερ. Μελάνη έχει την υπεροχότερη φωνή που έχω ακούσει στο βίο μου όλο, πάνω στη Βυζαντινή ψαλμωδία.

ΩΧΡΙΟΥΝ οι καλύτεροι άνδρες πρωτοψάλτες μπροστά της.

Στο υπογράφει η γηραιότητά μου, που δεν αντέχω να ακούω βυζαντινή ψαλμωδία από γυναίκες, ότι όταν έψελνε η γερ. Μελάνη(τότε ήταν λαική, σε κασσέτες) παθαίναμε όλοι όσοι την ακούγαμε, ένα...λαλά τριφασικότατο!

:-)

Μεγάλο μουσικό χάρισμα της έχει δοθεί...
.........................

Γεροντισσούλα σε χαιρετώ πάντα με αγάπη
(παρά τις διαφορές μας

έχουμε κοινή...επεισοδιακή γνωστή από το Μοναστήρι το γυναικείο της Στεμνίτσας, κάποτε δουλεύαμε και μαζί, σου έστειλα και χαιρετίσματα από Πάτρα...)

;-)