ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

O Εσταυρωμένος του μπαρ – Αλήθειες από τον κ. Νίκο Δήμου



Νίκος ΔήμουΟ κ. Νίκος Δήμου γενικά εμφανίζεται ως «αντίπαλος» της Εκκλησίας (την οποία, προφανώς, ταυτίζει με το ιερατείο, που, προφανέστερα, το θεωρεί συμμορία εκμεταλλευτών της θρησκοληψίας και δεισιδαιμονίας του λαού) και αγκυλωμένος από ιδεολογικές προκαταλήψεις – αλλά και μια υπεροπτική διάθεση – απέναντι σε διάφορες εκδηλώσεις της χριστιανικής ευσέβειας.
Εδώ όμως τονίζει αλήθειες αποδεκτές από κάθε σοβαρό ορθόδοξο χριστιανό και ομολογεί τον εαυτό του ως χριστιανό, έστω και, όπως γράφει, «αιρετικό».
Ασφαλώς, «αιρετικό» εννοεί κάτι σαν αντίθετο στην υποκρισία και τη θρησκοληψία, δηλ. όχι πραγματικά αιρετικό, άσχετα αν η άποψή του για το Θεό, τον άνθρωπο, την Εκκλησία κ.τ.λ. είναι στην πραγματικότητα αιρετική ή όχι. Το τελευταίο δεν νομίζω πως τον απασχολεί καν, γιατί φαίνεται να μην αποδέχεται ότι στην τοποθέτηση του χριστιανισμού γι' αυτά τα θέματα υπάρχει κάποια αλήθεια. Πιστεύω ότι από το χριστιανισμό έχει κρατήσει μόνο αυτό που αντιλαμβάνεται ως κοινωνικό μήνυμα, απορρίπτοντας ό,τι θεωρεί μεταφυσικό μύθο, όπως τη θεότητα του Χριστού, την ένωση του ανθρώπου με το Θεό και φυσικά την αξία των μυστηρίων της Εκκλησίας. Τέλος πάντων.
Δημοσιεύουμε λοιπόν αυτό το άρθρο, ας μου συγχωρεθεί να πω, όχι για να μάθουμε κάτι καινούργιο, αφού αυτά που επισημαίνει τα λένε αμέτρητοι ορθόδοξοι πνευματικοί διδάσκαλοι, αλλά για να τον συγχαρούμε και να τον καλέσουμε (τον ίδιο και όλους όσοι συμμερίζονται την οπτική του) στην παρέα μας, στο σπίτι μας, στην Εκκλησία. Είμαι βέβαιος ότι κατά βάθος αναζητά τον ίδιο Χριστό, με τον οποίο συνδέονται οι άγιοί μας, όμως δεν ξέρει ότι υπάρχει ή πού θα Τον ανακαλύψει.
Θα παρακαλέσω κάθε ενδιαφερόμενο μπλογκοναύτη να κάνει μια βόλτα και στην ανάρτησή μας Ο Καλός Άθεος, αλλά και στην ενότητά μας Άγιοι της διπλανής πόρτας, όπου νομίζω πως θα βρει κάποιους άλλους «γείτονες», διαφορετικούς απ’ αυτούς που περιγράφει και απορρίπτει ο συντάκτης.
Στο τέλος θα κεράσουμε κάτι ακόμη. Ευχαριστώ. 

Το κείμενο του κ. Νίκου Δήμου (από εδώ):

O Εσταυρωμένος του μπαρ

 photo: Νίκος Δήμου

Η φωτογραφία που συνοδεύει αυτό το άρθρο δεν είναι μοντάζ. Την τράβηξα πριν από χρόνια στην Μύκονο. Σε ένα μπαρ, μία εσοχή περιείχε την εικόνα του Χριστού (με «στέφανο εξ ακανθών», παρακαλώ) και μπροστά της μία σειρά μπουκάλια ποτών, που σχεδόν την έκρυβαν.

Μόλις την είδα, σκέφθηκα: να μία ωραία σχέση με την θρησκεία! Μου θύμισε την πρώτη μου επίσκεψη σε ιερόδουλο. Πάνω από το «κρεβάτι της αμαρτίας», κρεμόταν η εικόνα της Παναγίας.

Παιδί, έβλεπα τις γειτόνισσες να εκκλησιάζονται, να προσκυνούν, να νηστεύουν – αλλά εκτός από αυτά να μην τηρούν καμία από τις ουσιαστικές εντολές του Ιησού τον οποίο θρηνούσαν και στόλιζαν στον Επιτάφιο. Οι πιο θρήσκοι άνδρες της γειτονιάς ήταν τα μεγαλύτερα λαμόγια.

Και ο μπάρμαν της Μυκόνου και η πόρνη της πλατείας Βάθη είχαν μία εργαλειακή σχέση με την θρησκεία. Ήθελαν την βοήθεια και την προστασία της κατά την εξάσκηση του επαγγέλματός τους, άσχετα με το τι ήταν αυτό το επάγγελμα.

Κι αυτοί που συρρέουν να προσκυνήσουν το σκήνωμα της ΑγίαςΒαρβάρας ["Ν": ένα λείψανο, όχι το σκήνωμα] ζητάνε επίσης προστασία, παραμυθία και θεραπεία. Αλλά πόσοι από αυτούς είναι πραγματικοί Χριστιανοί; Πόσοι ακολουθούν τη διδασκαλία του Ιησού στην «Επί του Όρους Ομιλία»; Το να πιστεύεις στα θαύματα είναι εύκολο και βολικό – το να γυρίζεις το άλλο μάγουλο όμως;

Άραγε όσοι πάνε το Δεκαπενταύγουστο στην Τήνο ή στην Παναγία Σουμελά, αγαπούν τον πλησίον τους ως εαυτόν;

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις οι Έλληνες είναι από τους πλέον θρησκευόμενους λαούς. Όμως έχουν μία περίεργη σχέση με την θρησκεία. Πάνω από πνευματική την θεωρούν εθνική υπόθεση – κομμάτι της εθνικής τους ταυτότητας. Αυτό τους παρέχει προνομιούχο προστασία σε καιρούς ανάγκης. (Μέχρι και δικό της Θεό έχει η Ελλάδα). Ζητάνε την παρέμβαση του Αγίου σαν ρουσφέτι.

Αυτό όμως δεν τους οδηγεί στο να διαμορφώσουν τη ζωή τους ακολουθώντας την χριστιανική διδασκαλία.

Και οι υποδοχές «με τιμές αρχηγού κράτους» δεν αποτελούν ένδειξη πίστης, αλλά ένδεια. Φαντάζεστε τον ταπεινό Ιησού, που μπήκε στα Ιεροσόλυμα καβάλα στο γαϊδουράκι – να βρεθεί μπροστά σε μπάντα και άγημα;

Αυτά από έναν αιρετικό χριστιανό – που όμως σέβεται περισσότερο την έντιμη πίστη από όλους εκείνους που την καπηλεύονται.

*****
 
"Ν": Σκέψεις του αγαπητού αδελφού ιερέα που μας επισήμανε το παραπάνω:

Μην τα ισοπεδώνουμε όλα, εδώ ο Νίκος Δήμου μας αποκαλύπτει μια αλήθεια. Την έλλειψη ενσάρκωσης και μαρτυρίας μέσα στην ζωή. Αναλύει φαινόμενα θρησκόληπτα, που αντί να βγάζουν οσμή ευωδίας βγάζουν δυσωδία.

Έχει χαθεί η λεβεντιά της πνευματικής ζωής, αναζητούμε γέροντες σαν καφετζούδες, συνταγές σωτηρίας και, αντί να δούμε την πνευματική σχέση με τον Χριστό ως σχέση πραγματική, ως ταξίδι ελευθερίας που μας δίνει δυνατότητες μέσα από την ελευθερία, αλλά και την χάρη (του Θεού), τη βλέπουμε τη σχέση ως συναλλαγή. 

Τι έλεγε ο άγιος Πορφύριος: "Πολλοί έρχονται σε μένα και όλο ζητάνε παντρειές, δουλειά, αποκατάσταση οικονομική, το μέλλον, αλλά κανείς δεν έρχεται να ζητήσει πώς θα αγαπήσει τον Χριστό και τον πλησίον".

Κάναμε τον Ορθόδοξο δρόμο προτεσταντική παραφυάδα. Το τάμα, από προσφορά, αγάπη και άνοιγμα, έχει γίνει συναλλαγή και ρουσφέτι. Η Θεία Κοινωνία για το καλό του χρόνου. Ο εκκλησιασμός, αντί να είναι συνάντηση με τον Χριστό και τον συνάνθρωπο, έγινε κουτσομπολιό και χαβαλές. 

Για πολλούς η πίστη είναι αυτοδικαίωση αμαρτιών και, αν πεις έναν λόγο οντολογικό, σε καταγγέλλουν στον Μητρόπολη για αυστηρότητα. 

Θα σταθώ σε μια φράση του κ. Δήμου: "Το να πιστεύεις στα θαύματα είναι εύκολο και βολικό – το να γυρίζεις το άλλο μάγουλο όμως;"

Για μένα μεγαλύτερο θαύμα δεν είναι η θεραπεία από έναν καρκίνο, αλλά η ΜΕΤΑΝΟΙΑ… Να βλέπεις ανθρώπους η χάρη να τους γυρνάει 360 μοίρες, να παίρνει η ζωή τους τούμπα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο θαύμα, ένας άνθρωπος από το σκοτάδι να πηγαίνει στο φως. 

Θαύμα δεν είναι μόνο να περιμένεις στην ουρά να προσκυνήσεις την Αγία Βαρβάρα, αλλά ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ είναι να κάνεις το βράδυ γονατιστός στο προσκυνητάρι σου ένα κομποσκοίνι για τον εχθρό σου και να νιώθεις το ρήγμα μέσα σου ότι δεν μπορείς να τον αγαπήσεις… ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ…

"Ν": Το τελευταίο μας κέρασμα:

 
Άντε και πίστεψα - τώρα τι κάνουμε;

5 σχόλια:

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΑ είπε...

Κάπου όμως πιστεύω προσωπικά ότι ευθύνεται και η Εκκλησία...
Τα ΄λείψανα της Αγίας Βαρβάρας έπρεπε να είχαν φθάσει χωρίς τόση μεγάλη προβολή/ διαφήμιση και χωρίς περιφορές σε νοσοκομεία κλπ ιδρύματα.
Εκκοσμίκευση και Εμπορευματοποίηση θεωρώ ότι έχει γίνει...
Σημεία των καιρών της ηθικής κρίσης που διανύουμε.Αυτός ο "'ατυπος διαγωνισμός" μεταξύ των Ενοριών και των Ιερών Μητροπόλεων με την περιφορά λειψάνων και αντικειμένων Νεοφανών ή μη Αγίων δεν είναι ωραίο για την πίστη μας και την Εκκλησία . Κάποιοι που θα το διαβάσουν αυτό το σχόλιο θα πουν πολλά (ότι είμαι πολλά πράγματα που δεν είμαι),όμως θέλω να τους ρωτήσω κάτι :H Εκκλησία μας είναι η Εκκλησία του Αναστάντος Ιησού Χριστού ή έχουμε το πραγματικό της νόημα;

Ανώνυμος είπε...

Πράγματι ειπώθηκαν μεγάλες αλήθειες στο άρθρο αυτό αλλά αποσπασματικά. Σαν η βαθύτερη αίσθηση της αλήθειας να έχει διαφύγει... Εχω παρατηρήσει ότι πολύ συχνά οι πολέμιοι της Εκκλησίας είναι δέσμιοι του ΗΘΙΚΙΣΜΟΥ τον οποίο. παρα τα όσα θέλουν να δείχνουν, τον έχουν καταπιεί και αφομοιώσει. Εχουν συχνά ένα υπεροπτικό ελιτισμό, έχουν αλλέργία στη λαική ευσέβια, στην απλή και ανεπίτήδευτη πιστη και αρέσκονται πολύ να θεωρούν τους εαυτούς τους απελευθερωμένους, μορφωμένους, και καλλιεργημένους σε αντιθεση με τους όχλους της θρησκείας. Εγω προσωπικα συγκινήθηκα αφάνταστα με την εικόνα του Νυμφίου στο μπαρ και πολύ περισσότερο με την πόρνη που είχε την εικόνα της Παναγίας πάνω από το κρεβάτι. Ποιος μπορεί να τολμήσει να ΚΡΙΝΕΙ την "αντίφαση" αυτή; "Σε Σένα μόνο αμαρτάνουμε, αλλά και Σένα μόνο λατρεύουμε. Δεν ξέρουμε να προσκυνούμε ξένο θεό, ούτε να υψώνουμε ικετευτικά τα χέρια μας σε κάποιο άλλον" θα πούμε σε λίγες μέρες. Το κακό είναι ότι τον ίδιο ηθικιστικό ελιτισμό έχουν και αρκετοι θεολόγοι και κληρικοί...

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώντας απόλυτα (κι επαυξάνοντας) στο πνεύμα αυτών που γράφτηκαν τόσο από τον κ. Δήμου όσο και από τον Σεβαστό Ιερέα, έχω ωστόσο κάποιες απορίες:

α) Ο κ. Δήμου προσωπικά γυρνά και το άλλο μάγουλο και πόσες ώρες προσεύχεται ο ίδιος έστω και κατά μόνας; Ρωτάω γιατί συχνά αρκούμαστε μόνο στο να κρίνουμε ενώ εμείς αντιμετωπίζουμε τις ίδιες ή χειρότερες δυσκολίες ίσως σε λίγο διαφορετικούς τομείς της σωστής εξάσκησης της Πίστης μας (φυσικά δεν περιμένω απάντηση- για προβληματισμό το γράφω!).
β)O Κύριος ήταν και είναι όντως ταπεινός. Είναι όμως και ο Βασιλεύς της Δόξης. Είναι τόσο κακό να Τον υποδεχτούμε (και τους Αγίους/Άγιο Φως που Τον συμβολίζουν κι έχουν τη Χάρη του) με τιμές Αρχηγού Κράτους; Άλλωστε, ο οποιοσδήποτε επίγειος Αρχηγός είναι κατώτερος από τον Κύριο... Άρα πρέπει τουλάχιστον να αποδώσουμε ίδιες τιμές! Η Κοινωνία μας όλο και απομακρύνεται από την ορθή Πνευματικότητα (όπως άλλωστε οι ίδιοι επισημαίνουν)... ίσως τέτοιες τιμές δείχνουν ότι κάτι μας έμεινε! Άλλωστε στα Ιεροσόλυμα δεν είχε μπάντα προ 2000 ετών, αλλά είχε βαΐα, κλάδους κι επευφημίες!
γ) Με απόλυτο σεβασμό στο έργο τόσο του εν λόγω Σεβαστού Ιερέως όσο και όλων των καλών Πατέρων που πασχίζουν να είναι σωστοί έχω μια απορία: Αυτά όλα τα λένε στα Κυριακάτικά τους Κηρύγματα; Μιλάνε στον κόσμο για Πνευματικότητα; Για το ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ της Εξομολογήσεως; Για την υποχρέωση του ανθρώπου να προσεύχεται, να Εκκλησιάζεται και όλα τα άλλα όμορφα που αναφέρθηκαν; Το επισημαίνω επειδή διαπιστώνω ότι υπάρχει κόσμος που τις Κυριακές Εκκλησία θα πάει... αλλά σε τίποτα άλλο (π.χ. Κύκλους Αγίας Γραφής). Οπότε τότε είναι η ευκαιρία! Μιλούσα τις προάλλες με φίλο μου από Θεσσαλονίκη, χρόνια ιεροψάλτη σε διαφόρους Ναούς μεγάλης πόλης ο οποίος μου είπε: "τόσα χρόνια ψάλλω κι ένα κήρυγμα Μετανοίας δεν έχω ακούσει"!

Επαναλαμβάνω δεν κατηγορώ κανέναν. Όμως τα λέμε αυτά εκεί που πρέπει ή τζάμπα συζητάμε; Άμα μένουν γραμμένα μόνο σε ιστοσελίδες που διαβάζουν ήδη κατηρτισμένοι Αδελφοί, τότε εποιήσαμεν ουδέν! Παρακαλώ, συγχωρέστε με! Χριστός Ανέστη!

Κων/νος

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Συμμερίζομαι απολύτως τις τοποθετήσεις σας, εκτός του ότι η περιφορά του ιερού λειψάνου στα νοσοκομεία είναι κάτι αρνητικό.
Η προβολή είναι δίκοπο μαχαίρι, μάλιστα ίσως δεν την επιδίωξε τόσο η Εκκλησία όσο τα ΜΜΕ. Όμως η περιφορά των λειψάνων καλύπτει μια ανάγκη του λαού και πιστεύω ότι χρειάζεται.
Όλα πρέπει να γίνονται με διάκριση. Δε νομίζω ωστόσο ότι έχουμε εμπορευματοποίηση εδώ. Το ότι τα ΜΜΕ διασύρουν κάτι, δεν τους στερεί οπωσδήποτε τη σημασία και την αξία του.
Για τον αδελφό που διερωτάται για τους ιερείς, αν τα λένε αυτά στα κηρύγματά τους, διαβεβαιώ ότι ο συγκεκριμένος ιερέας (και άλλοι) τα λέει και αγωνίζεται, συν Θεώ, για όλ' αυτά.
Σας ευχαριστώ. Ο Θεός μαζί σας, και με όλο τον κόσμο.
Δόξα τω Θεώ.

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μόλις κάποιος ανθελλην κ αντιορθοδοξος πει κάτι φαινομενικά θετικό η αληθινό σπεύδουμε να το κάνουμε γνωστό,μάλλον είναι η κρυφή ελπίδα πως ίσως να ψυχανεμιζεται κάτι για την Εκκλησία κ την ορθοδοξία. Ο κ. Ν.Δήμου είναι απλά ένας καλός διαφημιστής κ δισφημιστης της Ελλάδος. Τοξικος για να προκαλέσει το ενδιαφέρον πιο μετριοπαθής γιατί πλέον είναι πολιτικός. Με έχουν ενοχλήσει πολύ τα βιβλία του κυρίως γιατί εμείς οι μικρουλιδες ημημαθεις καμια φορά διαβάζουμε κάτι που μας προτείνουν κ γινεται αυτόματα η κοσμοθεωρία μας. Επικίνδυνος σε μικροκοινωνικο επίπεδο. Δεν ξέρω που μεγάλωσαν όλο αυτοί που μισούν τον παπα κ τον δασκαλο.... Ο Θεός να μας ελέησει όλους. Μαζί κ τον κ. Δήμου.